Mmmhah…mmmhahh…mmhahhh.. Obaaaaa… Le le le le hanım..hah hah hah… Bir neşe bir heyecan.. Koptuk ki ne koptuk.. Pepe Halay çekiyor, Ankara havası oynuyor.. Türkiye ayakta.. Milyar dolarlık çizgi film sektöründe dünyaya meydan okuyoruz..

 Bende bir tuhaf oldum doğrusu.. Dünya çapında bir animasyon şirketinin yöneticisi olarak çok şaşırdım. Kendi kendime on yıllar alan bir gelişme ve teknoloji ancak Türkiye’de bir günde çağ atlayabilir di… Ve atladı. Lee le lee le hanım..

Atladı atlamasına da çağın arkasından çamura düştü. Neye uğradığını şaşırdı. Çizgi film konusunda Türkiye’ye çağı atlatanlar basında televizyonlarda 10 kişi elli kişi yüz kişi ile bunu başardık. Biz başardık. Diye caka satarken, olmayan sektörün aniden olanları ise ceplerini doldurmaya başladı.

Meyve ve sebzeleri ham toplayıp şoklayan, çakma güneş ışığı veya aydınlıkla aniden oldurup bize kakalamaya çalışanlar olsa da ‘bir ısırık’ aldığımız bu ürünlerin ne tadı ne de tuzu olduğunu görünce yüzümüz nasıl da buruşur…

Ani sarsılmaları severiz ya, sarsıcı bir haber geldi aniden.. ‘Pepe Çalıntı’ aslı İspanyol.. Yok canım Türkiye’de olmaz öyle şeyler. Amerika’nın yüz yıldır geldiği düzeye Türkiye bir ayda gelmiştir. Neden çalsınlar ki.. Onlar yapmıştır..

Neyse, bir öyle bir böyle size çizgi film sektörünün önünü ve arkasını anlatmaya çalışıyorum.

Ve işte gerçekler.

TRT çocuk bir süredir yerli yapım çizgi filmleri desteklemeye, yabancı çizgi filmlere yer vermemeye başladı. Özgün Türk konulu filmler, tarihi konular ve değerlerimizi anlatan öyküler.. Bunlarla gelenlere TRT Çocuk kapılarını açmaya başladı.. Bu durum, yani çizgi film üretenler ve TRT Çocuk arasındaki cicim ayları ‘PEPE’ ile zirve yaptı. Pepe’yi çocuklar sevdi. Ürünleri kapışıldı. Ortada koca bir pasta ve onu kapışan bloklar oluştu… TRT Çocuk Pepe’ye ortaktı. Elde edilen başarı paylaşılamamaya başladı.

Ülkemizin en göze batan özelliklerinden biri değil midir. Önce pastayı yapıp sonra paylaşamamak…

Pepeciler TRT Çocuk’tan ayrıldı.. Pepe başka kanala gitti.. kaldık yine Keloğlan’lara, Dede Korkut’lara..

TRT Çocuk yönetimi değişti. TRT Çocuk yerli çizgi film üreticilerini teşvik mi ediyor, ezerek yok mu ediyor bunu benim anlamam elbette çok mümkün değil elbette.. İşin içyüzünü henüz tam bilemiyorum.

Ama bir gerçek var ki ortada, dün Türkiye’ye çağ atlatan çizgi film üreticilerinden eser kalmadı nerdeyse… Üreticiler TRT Çocuk bizi yokuşa sürüyor derken, TRT burnundan kıl aldırmamaya devam ediyor..

Türkeye’de kurumlarda, o kurumun vizyonu ve gelecek hedefi yerine, kurumu yöneteceklerin kim olacağı, kimin gidip kimin geleceği.. ‘yaşasın koltuğum’ anlayışı ne yazık ki bizi gerçek hedeflerden hep uzaklaştırıyor.

Halbuki çizgi filmler gerçek filmlerden bile çok önemli. Geleceğin Türkiye’sini oluşturacak, geleceği emanet edeceğimiz çocuklarımızın anlayacağı ve etkileneceği filimlerdir.

Tarihimiz, değerlerimiz, toplumsal hayat, ailemiz, eğlencemiz, kurallarımız, iyi insan olmak, birbirini anlamak bunun gibi bir süre şey… Çocuklarımızın pür dikkat izlediği bu filmlerde anlatılmıyor mu bunlar?

Dün bu Amerika yapımı çizgi filmlerle büyüyen çocuklarımız bugün hepimizin yadırgadığı ingilizce sözcüklerle konuşmayı, bir şeylere İngilizce isimler vererek böbürlenmeyi sevmiyorlar mı?

Çizgi filmler gerçekten çok ama çok önemli. Bir devlet meselesi. Eğer bu dünyada birlikte, değerlerimizle ve dünyayla barış içinde yaşayacaksak bu konuyu yeniden enine boyuna düşünmeliyiz ve belli mevkilere gelen kişilerin karar verip uygulayacağı değil, devletin belirleyeceği vizyonun uygulanacağı bir ortamı acilen yaratmalı ve yığınla çizgi filmler yapmalıyız..

oktay@yucesan.com.tr