İnsan güler, üzülür, hüzünlenir, eğlenir, acır, şefkat duyar, yok sayar, kıskanır, sinirlenir, öfkelenir, savaşır, barışır, arar, aramaktan yorulmaz, keşfetmek ister, keşfeder…

Keşfin önceli meraktır. Merak, insanın, insan olma serüveninin de temelindedir.

O serüvenin en önemli duraklarından birisi de tiyatro sahneleridir.

Tanıdık, tanımadık ne kadar duygu varsa başka bir forma bürünür sahnede.

Bize, izleyicilerin zihnine, kalbine doğru ilerler.

Yeni ufuklar açar tiyatro. İnsanlığın en halis özelliklerini yansıtır.

Kaçmaya çalıştığımız, görmezden geldiğimiz, kabullenemediğimiz şeyler de vardır o özellikler arasında.

Öyle ki, Karl Marx’ın Romalı ünlü ozan Terentius’tan alıntılandığı o ünlü vecizi getirir akla: “Ben bir insanım, ve insana dair hiçbir şey bana yabancı değildir.”

İnsanın özgürlük arayışını, kendi sınırlarını genişletmesini, ufkunu keşfetmesini istemeyenlerin her dönem ilk saldırdıkları sanat dalından birisi de tiyatrodur.

Oyunlar ‘zararlı’dır baskıcı iktidarlara göre, oyuncular da ‘hastalık bulaştırıcı’…

O hastalık boyunduruk altına alınmaya direnmektir, özgürlük arayışıdır.

Ama hiçbir zaman engellenememiştir sahnenin büyüsü.

Son safhada hatırda kalanlar sansürcüler değil, sahnedekilerdir…

SESİN YANKILANMASINI SAĞLAYANLAR

Türkiye’de tiyatro bugün özgürlük mücadelesinin en önemli sahnelerinden birisi. Ödenekli tiyatroların işlevsizleştiği, içinin boşaltıldığı bir tiyatro dünyası var Türkiye’de. Özel tiyatrolarda, binbir güçlükle sanatını icra etmeye çalışıyor tiyatrocular. Tiyatronun sesinin kısılmaması için elini taşın altına koyuyorlar. Çoğu zaman, gittikleri illerde izleyicileriyle buluşmaları engelleniyor. Yasaklanıyorlar. Ancak, boyun eğmiyorlar. İşte, o sesin yankılanmasını sağlayanlar, Ariane Mnouchkine’in 2005 Dünya Tiyatro Günü’nde kaleme aldığı bildiriyi Gazete Müstehak için okudular.

İŞTE, O VİDEO…

Tiyatro, yetiş imdadıma!

Uyuyorum. Uyandır beni

Karanlıkta kayboldum, yol göster bana ya da bir ışık yak

Tembelim, utandır beni

Yorgunum, kaldır beni

İlgisizim, vur bana

Aldırış etmiyorum, yok et bu halimi

Korkuyorum, cesaret ver bana

Cahilim, öğret bana

Canavarım, insancıllaştır beni

Yüksekten atıyorum, gülmekten öldür beni

Edepsizim, alaşağı et beni

Kafasızım, değiştir beni

Yaramazım, cezalandır beni

Baskın ve zalimim, savaş benimle

Ukalayım, alay et benimle

Avamım, eğit beni

Suskunum, çöz beni

Artık hayal kurmuyorum, bir korkak ya da budala gibi davran bana

Unuttum, bana hafıza yükle

Kendimi yaşlı ve tükenmiş hissediyorum,

Çocukluğu coştur benim için

Ağırım,

Müzik ver bana

Üzgünüm,

Mutluluk getir bana

Sağırım, fırtınada

Acılara çığlık attır

Kışkırtıldım,

Bilgeliği göster bana

Zayıfım,

Dostluğun ışığını yak

Körüm, bütün

Işıkları bir araya topla

Çirkinliğin boyunduruğu altındayım, galebe

Güzelliğin girmesini sağla

Nefretle kuşatıldım,

Sevginin tüm gücünü ver bana.

Çeviri: Çiğdem Esmer

Tiyatrocular da sosyal medya hesaplarından bugünü kutluyorlar