?ARTIK ŞEHİT CENAZESİ İSTEMİYORUZ? DİYEN VATANDAŞA BİR İSYAN DA HÜLYA AVŞAR?DAN GELDİ.
?Artık şehit cenazesi istemiyoruz? diyen vatandaşa Başbakan Erdoğan?ın verdiği ?Askerlik yatma yeri değildir cevabının üzerine bir isyan da Hülya Avşar?dan geldi. Avşar, duygularını dile getirdiği mektupta ?artık yeter? sözleriyle isyan etti. İşte ünlü sanatçının şehit analarına yazdığı o mektup...
YÜREĞİ YANAN ŞEHİT AİLELERİNE YAZDIĞI MEKTUBUNDA "ARTIK YETEEEEER" SÖZLERİYLE AVŞAR, TERÖRE İSYAN ETTİ.
Hülya Avşar, şehit analarına yazdığı mektupta teröre isyan etti: Sizin gibi çığlık atıyorum. Artık yeteeer....
"Geceleri gözlerime uyku girmiyor. Aklımı yitirecek gibi oluyorum. Ödediğimiz vergilerin karşılığı tabut olmamalı. O vergileri askerlerimiz, ülkemiz korunsun diye veriyoruz. Artık şehit vermek ve annelerin feryatlarını duymak istemiyoruz."
Avşar'ın çığlığı: Artık yeteeerrr...
Ünlü sanatçı Hülya Avşar, Sabah aracılığı ile şehit analarına seslendi. İşte sanatçının mektubu: "Bir anne, bu ülkenin nimetlerinden yararlanan bir vatandaş ve ülkesini seven, her türlü şarta rağmen insanlığa faydalı olmak isteyen, üretmek için özel yaşamının yarısından çoğunu feda eden bir sanatçı olarak yazıyorum; Yazıyorum, çünkü artık ateş düştüğü yeri yakmakla kalmıyor, yavaş yavaş her yere sıçrıyor. Benim, anne olarak yüreğim böylesine acırken, o ateşlerin düştüğü yeri; o anaların yüreğini düşünün; O elleri öpülesi şehit analarının yüreklerini; Günlerdir gözüme uyku girmiyor. Hiçbir şeye konsantre olamıyorum. Şehit analarını ve onların gözlerinden sakındıkları şehit evlatlarını düşünüyorum. O evlatların nasıl büyüdüğünü, hangi fedakarlıklarla büyütüldüklerini düşündükçe aklımı yitirecek gibi oluyorum; Gözü yaşlı insanlar varken, ne olacağımızı bilmezken hayatı nasıl görmemezlikten gelebiliriz ki?
NEDEN ÇELİK YELEK YOK?
Yüreğim üzüntülü, yüreğim anaların acısına, yüreğindeki yangına ortak. Onları emzirirken bir gün tabuta koyacaklarını hiç akıllarına getirmeyen, ufacık ateşlendiklerinde sabahlara kadar uyumayan, onlar için damatlık hayalleri, torun hayalleri kuran, her gün avuçlarını açıp dualar eden, tezkereyi aldığı gün onun en sevdiği yemekleri yapmayı hayal eden anaların, bizler güvende yaşayalım diye oğullarını askere gönderen anaların bilmesini istiyorum ki, onlarla beraber bu acıyı taşıyorum, yaşıyorum. Onlara sabır diliyorum. Bir sanatçı olarak ben de onlar gibi çığlık atıyorum: Yeteeeerrr Lütfen bitsin artık bu acılar; Kendime bir soru soruyor, yanıtını bulamıyorum: Bu çocuklar, neden çelik yelekli değiller? Biz bu ülkenin duyarlı vatandaşları olarak bu ülkeye verdiklerimizin, ödediğimiz vergilerin karşılığını tabut olarak beklemiyoruz. Askerimiz korunsun, ülkemiz korunsun diye veriyoruz. Artık şehit vermek, şehit annelerinin feryadını duymak istemiyoruz."