Siz hiç kimseyi kıskanmıyor musunuz?
 
Bende kıskançlık duygusu ve güzel şarkı manyaklığı var. İyi şarkı buldukça da toplayıp kenara atıyorum. Benim de kıskandığım oluyordur. Ama ben, Serdar Ortaç'ın şarkılarını, Kenan Doğulu'nun danslarını, sahne performansını kıskanıyorum. Her zaman kendime örnek alacağım insanları kıskanıyorum. Arkamda kalan kadınlara dönüp bakmıyorum bile. Benim örnek aldığım insanlar başka.

Manken şarkıcılar söz konusu olduğunda hep siz örnek gösteriliyorsunuz. Bu durumdan rahatsızlık duyuyor musunuz?
Manken lafını kapatalım. Bilirkişi değilim ve bu tanımlamayı artık sevmiyorum. Kimse Sibel Can'a "Dansözlükten sanatçılığa geçti" demiyor. Kadın artık yırtmış, "Ne kadar başarılı" deniyor. Ben de o defteri kapattığıma inanıyorum. 90 yılından beri bu piyasanın içindeyim. İlk albüm 96 yılında çıktı. 10 senede 5 albüm yaptım. Yani tamamdır artık. Ama fiziğimi koruduğum için manken gibi denebilir. Kimse beni örnek almasın. Ben türümün tek örneğiyim. Ben yaptım diye herkes de yapacak diye bir şey yok.

Sesine uyan ve doğru şarkılarla bir albüm yaparsan tutar diye bir tez var. Bu doğru mu sizce?
Öyle bir şey yok. Ben böyle bir şey olacağına inanmıyorum. O zaman herkesin albümü tutardı, ortalık şarkıcı kaynardı. Nerede? Ben göremiyorum.

Bu albümle birlikte farklı bir Demet Akalın ile karşılaştık. Nedir bunun sebebi?
Biraz hadsizleştim artık galiba. (Gülüşmeler) Eskiden her şeye tamam diyen bir kadınken şimdi her şeye karışan bir kadın oldum. Galiba mükemmeliyetçilik dedikleri bu olsa gerek. Makyajdan tutun da yeni çekeceğim klibin seneryosuna, çekilecek planlarına kadar karışıyorum.

Bu albümle ne değişti hayatınızda?
Çok acıların üstüne acayip güzel bir hırs, inat, peşinden de başarı. Zaten başarıdan sonra gözün görmüyor ve her şey arkada kalmış oluyor. Sonrasında da "Ben neden bu kadar geç kalmışım? Bunları yapabilecek yetenek ve güçteymişim aslında" diyorsun. Ama belki onları yaşamadan da bu noktaya gelemezdim. Hırs bana başarıyı getirdi. Zatan kendinizi güzel bir yere konumlandırdıktan sonra oradan aşağı bakmayı düşünmek bile istemiyorsunuz.

Sadece hırs başarı getiriyor mu?

Her hırslandığında başaracaksın diye bir şey yok tabi ki. Hiç kimse başarıyı kolay ve emeksiz yakalayamıyor. Tesadüfi başarılar uzun sürmez.

Bu hırs yüzünden mi çocuk istemiyorsunuz?
Belki çocuk istemememin sebebi de bu. Biraz daha rahat olmak istememin, "Beni rahat bırakın" dememin sebebi bu. Her şeyi anlık yaşıyorum. Ama bunun ilerideki faturasını hiç düşünmüyorum. Bu kararlarımın bana nelere mal olacağını bilmiyorum. Belki yalnız kalacağım. Ama şimdilik benim için mutluluk verici olan şey şarkılarımın herkes tarafından beğeniliyor