Zor bir mesleğim var benim bir eş için… Tuhaf bir evlat düşkünlüğüm var benim, derecesi aşabilen, hayattan ciddi roller çalabilen bir annelik güdüsü bu. Gazetesi, ekranı, konseri, yok öncesi, yok sonrası, bol yorumlu haberleri ve çoğu abartılı. E, bana göre renkli, mesleğime dışarıdan bakana göre “tuhaf” Bire bin veren bir çenem, bitmek bilmeyen doğrularım var… Hayatın başrolünde “gibi” görünüp, güçlülük elbisesini giye giye, güçlü olmayı alışkanlık haline getirmiş bir insan, fazlasıyla hassas ve kırılgan bir kadınım ben…

KOLAY DEĞİL BİLİRİM

Tüm kalabalıklarımla beni seven eşimin sessizliği, mesafesi, olgunluğu bazen çeneme ceza ama gel bunu bir de bana anlat… Hayatımdan, hayatımızdan ıskaladığım şeyler Allah’tan o kadar hassas ve kutsal ki… Bu fotoğraf gibi. Kendi yetişme çabam yetmezmiş gibi, bir de başka köylere, uzaklara yetebilme ve ille çocuklar öncelikli bir yaşam felsefesine ne güzel bakmış burada… Pek severim bu fotoğrafı ve gülümseyen, farkında, hisseden, akıllı, duyarlı duruşunu. Kolay değil bilirim