Ünlü biri olarak kalabalık bir restauranta girmek, ta ki yerinize oturana kadar geçen iki dakika hadi diyelim iki buçuk dakika inanılmaz bir durum komedisi. Bu durum oturup üstünüzdeki palto-ceket her neyse çıkarıp şefe verene kadar, çantanızı yan sandalyeye koyup telefonunuzu masanın uygun bir yerine yerleştirip şöyle derin bir nefes alarak, artık işim bitti kafamı kaldırıp etrafıma bakacağımı etrafa hissettirene kadar devam eder. Ve bilirsiniz ki sen kafanı kaldırmadan önce, şu anda seninle hiç ilgilenmiyormuş gibi oturan herkes iki saniye önce anatomi dersinde gibiydiler. 

Eğer ki dersini henüz tamamlamamışlar varsa aralarında, dayanamayıp tekrar baktıklarında fena yakalanıyorlar. Ama asla bana bakmıyormuş gibi gözlerini önce tavana sonra arkasına sonra da önüne devirerek karşındakine gülmeye başlıyor. Fakat niye güldüğünü ne kendi ne de karşındaki bilmiyor. 

Asıl komedi kapıdan ilk girdiğimde başlıyor. İçeri attığım ilk adımda direkt kafalar dönüyor ama kim olduğunu bilmeden tamamen meraktan derken ünlü birinin olduğunu algılamaları iki saniye içinde gerçekleşiyor. Bayan ise hemen karşısındaki beyefendiye dönüp kafa tutmaya çalışıyor ki! Kapıda kimin olduğunun onu ilgilendirmediğini göstersin. Eğer kafa erkek ise hafif bir bakmaya devam etmek istemekle beraber, bakmaya devam ederse karşısındaki bayana ayıp olmasıyla beraber iki duygunun arasında garip bakışlar atarak kafasını önüne alarak ve aklı kalarak iki kelime eder ki karşısındaki bayana benim için tek sen varsını göstersin diye.

Halbuki birazdan onların önünden geçerken, dönüp te arkamdan, kimse kimseyi takmadan bakacaklarını onlarda biliyorlar. Bilinen bir şey daha var o da arka görünümü merak ettikleri! Ama benim açımdan işin en fena tarafı biraz evvel önünden geçtiğim herkesin aynı anda popoma bakıyor olmaları. Onlar yukarılara çıkana kadar ben oturmuş oluyorum. Artık aralarında ne konuştukları ya da içlerinden ne düşündükleri cabası.  

Fakaaaaaat! Bilmedikleri bir şey var ki o da benim bunu bildiğim; tabii ben de hemen gardımı alıp amorstan oynamaya başlıyorum. En güzel yürüyüşümü sergiliyorum. Onlar daha popomun anatomisini çözemeden yerime oturuyorum ve onlara yorum yapmaları için bir onbeş saniye veriyorum. Ta ki kafamı onlara çevirip mağrur mağrur bakana kadar.  

Burada bitiyor mu sanıyorsunuz. Sıra konuşulanlarda;  

1. Zayıflamış
2. Yok canım poposuna baksana hiç de değil
3. Ne giymiş öyle hiç yakışmamış
4. Aaaa üstündeki çok hoş
5. Naapmış O yüzüne bişeyler var
6. Kesin botoxlu
7. Saç rengi güzel kuaförü kim acaba
8. Tv'de daha kilolu duruyor. 

Falan fiilan... 

Derken bir de restauranttan çıkışı var.

TABİİ YİNE GÖZLER BİZİM BAŞROL OYUNCUSU POPO SHOWDA.

SEVGİLERİMLE HÜLYA AVŞAR

acunn.com