46 yıllık film yapımcısı Abdurrahman Keskiner, Kanaltürk'teki '2. Sayfa'da Yılmaz Güney-Nebahat Çehre aşkıyla ilgili çarpıcı itiraflarda bulundu. Abdurrahman Keskiner "Yılmaz hayatında en çok Nebahat Çehre'yi sevdi. O'nu unutamadı. Sonraki eşi Fatoş Güney bunu bilir ve sinir olurdu. Paris'te son dönemlerinde bile 'Abdurrahman, Türkiye'ye gelemiyorum. Nebahat'a sahip çık' diye rica etmişti" dedi. Abdurrahman Keskiner "Yapımcısı olduğunuz 'Eşrefpaşalılar' (1966) filminin bir sahnesinde Yılmaz Güney'in, Nebahat Çehre'nin kafasına bardak koyup nişan aldığı doğru mu?" sorusunu şöyle cevapladı: Sinema tarihçileri bunun bir efsaneden ibaret olduğunu söyler. Ama doğru! Yılmaz o gün benden 3 silahından birini, içinde gerçek kurşun olanı istedi. Nebahat bu sırada ağlıyor, titriyor ve 'Yılmaz imkanı yok oynamam. Sahici kurşun kullanma, yalvarırım! Ben canımı sokakta bulmadım. Yanlış bir harekette ölebilirim' diye sevdiği adama ağlayarak yalvarıyordu. Yılmaz umursamadı. Bardağı Nebahat'ın kafasına koydu. Sonra 20 metre uzaklaştı. Sette ölüm sessizliği vardı. Korkudan herkes nefesini tutmuş, duvarın dibinde titreyen Nebahat'a bakıyordu. Zavallı kız kurbanlık koyun gibiydi. Yılmaz tetiğe bastı, bardak tuzla buz oldu. Nebahat başladı ağlamaya... Yılmaz onu zor sakinleştirdi. Deniz kenarına götürüp bir şeyler söyledi. Çok tutkulu, kavga ve dayakla dolu şiddetli bir aşkları vardı. Nebahat, Yılmaz'dan çok dayak yedi" dedi.

Haber ile ilgili diğer fotoğraflar