Doğan, aşk hayatını ve annesine olan sevgisini anlatırken gözyaşlarına boğuldu. Doğan; "Çok isterdim şu anda başını göğsüne koyup ağlayabileceğim bir sevgilimin olmasını. Ben şimdiye kadar aşk yaşayamadım. Halka olan büyük sevgimin nedeni de belki böyle bir aşka kavuşamamış olmamdır. Rabbim bütün anaları, babaları evlatlarına, evlatları da analarına babalarına bağışlasın. Çok zor gerçekten. Büyük bir şehirde anasız babasız büyümek çok zor. Bir anadolu çocuğu olarak büyümek çok zor. Annecim, sana bir kez daha söylüyorum, seni çok seviyorum. Allah'la senedimiz yok. Mesele hakka kavuşmaksa, ölüm düğün gibidir bana. Babamı kaybettiğimde hayatın zorluğunu anlayamamıştım ama annemi kaybedersem nasıl yaşarım. Babam her zaman şunu söylerdi; "Adamın birini dövmüşler. Dayak yerken hep ah arkam demiş. Dövenler bu kez önüne geçip yüzüne vurmaya başlamışlar. Adam yine ah arkam demiş. Adama sormuşlar. Biz senin yüzüne vuruyoruz neden arkam diyorsun diye. Adam da demiş ki, benim arkam olsa siz bana böyle vurabilir misiniz?"