Ünlü sanatçı 43 yıldır yaptığı müziğin Arabesk olmadığını anlatmaya çalıştığını ancak bazı kişilerin hala bunu anlamamakta ısrar ettiklerini de vurguladı.
Gencebay, yıllar önce kendisine gelen bir mektuba mutlu olduğunu da kaydederek, “Mektupta bana teşekkür ediyordu, “Hayatımı kurtardın Orhan abi” diye. Kendisini öldürmeye karar vermiş fakat o sırada yakınlardaki kır kahvesinde, ‘Hatasız kul olmaz’ şarkım çalıyormuş onu duymuş, durmuş. O şarkı ona fren olmuş. Mutlu oldum.” diye konuştu.
Orhan Gencebay’ın konuk olduğu Laf Aramızda bu Pazar günü saat 15.20’de Kanaltürk’te yayınlanacak.
 
BİLAL ÖZCAN: 43 yıldır yaptığınız müziğin serbest çalışma olduğunu, Türk müziğinin devamı olduğunu söylüyorsunuz. Bunu anlatabildiniz mi?
ORHAN GENCEBAY: Bunu yıllardır söylüyorum hala anlatamadım; sübjektif bir kavram olduğunu, hangi açıdan bakarsanız bakın değişik şekilde anlatılabileceğini ve anlaşıldığını gördüm. Tabi bunun objektif bir ifadesi de var.Bunun arap etkinliği olduğu nettir.
B.Ö: Türkiye’de bir arabesk gerçeği de var değil mi? Müslüm Gürses, Ferdi Tayfur, İbrahim Tatlıses’in söylediği müzikler o kulvara giriyordu. Onların hayat öyküleri de Arabesk müzikle örtüşüyordu.
O.G: Onlar da çok güzel çalışmalar yaptılar fakat kavramlar karıştı. Arabesk’in anlamının Arap etkinliği olduğunu söyledim, bizlerin yaptığını serbest çalışma olduğunu söyledim. Serbest çalışma nedir? Çalışmaları tabulaştırmadan, özgürce çalışmak anlamına gelen çalışmalar. Klasik şartlanmalara sahip olan kişiler var olanı bir yere oturtmaya çalışıyor, klasik ölçülere göre tanımlıyor. Ben buna karşıyım, ben özgürlüklerin babasıyım. Benim yaptığım Türk müziğinde yeni bir ses, soluk ve son kırk yıllık çalışmaların içinde varım ben.
B.Ö: Kavram kargaşasının en önemli nedeni sizin Ferdi Tayfur, Müslüm Gürses, İbrahim Tatlıses’le müzik piyasasında aynı zamanda olmanız aynı tür şarkı söylediğinizi zannedilir.
O.G: Arabesk, pop, özgün müzik gibi başlıklar yoktur, bunlara biz isim koyduk. Tabii, Batıda da böyle oluşumlar vardır. Bunları anlamak lazım, bunlara halk ilgi gösteriyorsa, bunların özü ruhu bizdense ki bizden. Onları yadsımamak lazım
B.Ö: Bir gün size bir mektup gelir, mektupta “Orhan abi hayatımı kurtardın” yazıyordur. Bunalımlı genç bir adam intihar etmek için uçurum kenarına gidiyor ve sizin sesinizi duyunca intihardan vazgeçiyor, hatırlıyor musunuz o olayı?
O.G: Evet, mektupta bana teşekkür ediyordu, “Hayatımı kurtardın Orhan abi” diye. Kendisini öldürmeye karar vermiş fakat o sırada yakınlardaki kır kahvesinde, “Hatasız kul olmaz” şarkım çalıyormuş onu duymuş, durmuş. O şarkı ona fren olmuş. Mutlu oldum.
B.Ö: Sevim Emre’yle 38 sene önce evlendiğiniz öğrendim. Doğru mu?
O.G: Bizim baştan beri gönül nikahımız vardı zaten diğerini de gerçekleştirdik. Bazı konularda özel hayatımızdan bahsetmek istemedik, bundan hoşlanmıyoruz. Özel hayatımıza kimse girmesin bizde kimsenin hayatına girmiyoruz, saygı duyuyoruz.
B.Ö: Nerde gerçekleşmişti nikah?
O.G: Bu konularla ilgili bir şey söylemek istemiyorum. (Röportajdan sonra nikahın İstanbul’da kıyıldığını öğreniyoruz, ancak Gencebay bu konuda başka hiçbir ayrıntıdan söz etmiyor.)
B.Ö: Yıllardır şarkılarınızla milyonları hüzünlendirdiniz, ağlattınız. Merak ediyorum, acaba Orhan Gencebay’ı ne ağlatır, en son ne zaman ağladınız?
O.G: Bazen ne kahkahalar atıyoruz görülmüyor, ne gözyaşları döküyoruz görülmüyor. Biz duygu insanıyız, her şeyden duygulanabiliriz. Baktığım her şeye derinlemesine bakarım, o konu beni ağlayacak ya da çok mutlu olacak bir yere getirebilir. Bu kadar duyarlıyım, benim ağlamamam mümkün değil.