Yeniden televizyonlara aktarılan Tatar Ramazan, ülkenin pek çok hapishanesini dolaşan ve buradaki bozuk düzenle mücadele eden bir kahramanın son durak olarak döndüğü memleketinin cezaevinde yaşadığı olayları konu alır. Çarpık hapishane sistemi içerisinde bir kötülük saltanatı kuran Abdurrahman Çavuş’a karşı Kirmastılı ve Elmas ile yeni bir mücadeleye girişen Ramazan’ı bir de kalp yangını beklemekte, söndü bildiğini kalp ateşi yeniden alevlenmektedir. Ramazan’ı yalnızca adaletsizlik değil, biricik sevdalısı Süreyya hakkında bilmediği sırlar da beklemektedir.

Kısa Hikâye

Tatar Ramazan, adaleti arayan bir adamın hikâyesidir… Sıradan bir demirciyken, bir efsaneye dönüşür Ramazan… Çünkü insanoğlunun en çok ihtiyaç duyduğu şeye, adalete baş koymuştur… Adalet insan için su gibidir… Hava gibidir… Olmazsa yaşayamaz… Tatar Ramazan insanlara adaleti vaat eder. Bunu yaparken de mertliğin, cesaretin, onurun zulme başkaldırısını temsil eder… Tatar Ramazan insanın zihninde yarattığı efsanelere ve korkulara bir isyandır. Çünkü Tatar Ramazan der ki... “Bu dünyanın hesabı ahrete kalmaz!”

Ancak her seçimin bir bedeli vardır. Babasına, atasına yapılan haksızlığın cezasını kendi elleriyle kestiği ilk gün hapse girer Ramazan… Başka bir şehre sürgün edilir... Yüreğini… Alınyazısını… Uğruna ölümlere gideceği Süreyya’sını Ovacık’ta bırakır… Tek rüyası, içinde onun ve çocuklarının olduğu bir yuva iken, soğuk demir parmaklıkların ardında bir başınadır artık… Süreyya ise güneşini kaybetmiştir… Gündüzünü, gecesini yitirmiştir… Süreyya için de dünya bir mahpus yeridir artık…