Yarınlar Umuttur.

İki dil biliyor

İki de diploma var.

Hatta mastır da yapmış.

Ama işsiz gençler..

Ülkemin her köşesi

İnşaat gibi

Üniversite  olmuş.

Ama taksi şoförlüğü işi  bile yok..

İşsizlik çığ gibi.

Dünden bugüne

Atatürk’ün Fabrikalarını da Sattılar..

Liberaller.

Ne ele geçirdiyse

Rahmetli Özal gibi

Para dediler..

Ama

Üretim toplumu yerine

Kuş konmazlar gibi olduk.

Ayaz da kaldı Türkiye.

İş Dünyası

Sarıldı Çin imalatına.

Yani kısa yoldan

Para kazanmaya.

Gençler de

İşsiz kaldı, Üretim yok diye.

Yazık değerlerimiz

Yok oluyor.

Ama unutulmasın

Üretimi olmayanın da

Geleceği olamaz..

Devlet

Alabildiği kadar gence iş veriyor..

Ama yeterli mi?

Yaşanabilir ölçüde mi ücretler?

Hayır..

Sosyal Devlet

Böyle olmamalı.

Üretimden alacağı gücü,

Benzinin litresindeki

Vergiden alırsa

Elde avuçta kalmaz

Ve borç içinde çırpınır durur..

Gençlerin taptaze umutlarını

Yabancı devletlerin

Kimliğine bağlayan

Siyasilerin

Kendi evlatlarını da

Kendi vicdanlarına

Anlatmalarını

Dileriz..

Gençler, yarınlarımız.

Gençler, umutlarımız

Doğdukları toprakta

Üretimden sağlanacak

Güçle yaşayacaklar..

Türkiye’nin sanayileşmesine

Önem verenlerin

Güçlerini de

Kazandıkları topraklara

Fabrikalar

Kurarak göstermeleri gerek..

Bunu yapmanın gereğini

Devletinde,

Bürokrasi işlemlerini azaltarak,

Gerçekleştirmesi gerek.

İşin küçüğü, büyüğü de

Gençlerin Umududur.

Umutları

Söndürmeyin de,

Gençlerimiz

Yaban eller aramasın.

Sonra da

Niye beyin göçü

Oluyor

Sorusunu

Sakın Kara vicdanlarınız

Sorgulamasın Efendiler...

Mustafa HOLOĞLU

Rüzgarın OĞLU