Sevgi, nefret, dostluk, ihanet, kısacası yaşam ruhumun aynasında ne kadar çok leke bırakıyor. İster sert, ister yumuşak, hangi silgiyi kullansam izi çıkmıyor. Her baktığımda flu bir lekenin içine süzülüyorum. Ya bir sokak lambası ya da bir fener ışığı arıyor gözlerim, aşkın gizli tünellerine dokunuyor ellerim? Birliktelikler uzun sürmüyor, bir ürperiş, bir sinir sıkışması. Yalnızlığın içinde kalabalığım, kadınım? Kalbim sıkılıyor, bir avuç içinde yitiriyor her gün kanını? Belleğimin sarnıcında binlerce kadının ortak dramı? Eşitlik üzerine kurulmayan düzenin başarılı ve mutlu olması ne mümkün?

           Hep bir kavşakta buluyorum kendimi, sonra isteksiz dönüyorum geldiğim yola. Yağmur bekliyor beni bulunduğum her mekânda? Yaşadığım her anda hep geçmişin izleri. Sık sık sorguluyorum yaşamı, yaşamak istediklerimi, görünmeyen tel örgülere takılıyor elbiselerim. Çıplaklığınla giydirebilsem çıplaklığımı, elbiseler neme gerek. Kuruntuların burgacında boğuluyorum, eksik kalmış sözcüklerle sağlamasını yapamıyorum? Sevgileri, özlemleri, umutları, ekmek kavgasını yüklemişim yelkenlerime, yalnızlığı hiç durmak bilmeyen rüzgâr etmişim koynuma. Ömrümden baharlar tükeniyor, yenibahar beklentisiyle. İsteklerimi sıralıyorum, uymuyor buna yaşamın kurgusu. Savuruyorum bol keseden zamanı, piyangodan para çıkmışcasına şaşkın, hiç bitmeyecek gibi düşüncesiz?

           Laciverdi dalgalardan beyaz papatyalar toplasam, yenilgilerimi gülle ovup zafer nişanları da taksam, gün ortasını alacaya çevirmiş sis kalkmıyor yüreğimin köşesinden? Sözcüklerin yetmediği anda, susuyorum? Her karesi sanrı olan ard arda görüntüler. İçtenlik ve acıların paylaşımı?           

           Kavuşmaları masallaştırırlar, sonrası gerçektir, büyü bozulur. Metal sertliğinde sürer yaşamlar. Bazıları düşlerine kaçarak korunurlar; ahşabın kokusuna gelen duyarlılığın açacağı delikleri göze alarak. Diğerleri daha da bilenirler metalin yok edici sertliğiyle? Ben de düşlerime kaçarım kendimi bildim bileli; gözümü açtığımda ise her şey matematik, metalik ama, bugünün düşü yarının gerçeğidir nasıl olsa?