SEN BENİ BOŞVER
Sevgili Okurlar,
Uzun süredir yazmamayı tercih ettiğimden sizlerden uzak kaldım. Aslında bugün de televizyondakiler hakkında yazmak için burada değilim.
Ülkemde olanlar fena canımı sıkıyor. Her gün haberleri izlemekten bıktım, bıktım çünkü her gün kanlı bir haber daha almak bünyemi zorluyor.
Ne kadar zor zamanlardan geçerek sınanıyoruz .
Benim de içimden "geyik" yapmak ya da bir dizi ya da program hakkında açıklarını yazarak yahut beğenilerimi sunarak gündemi meşgul etmek istemiyorum.
Biraz da iyileşince yazacağım. Bugün sizlerle dün yazdığım bir şiirimi paylaşmak istedim. Normalde şiir çok fazla yazmam ama hissettiklerim, kalemi elime alınca bu sözcükleri yazmamı sağladı.
Görüşmek Üzere ..
SEN BENİ BOŞVER
Sen beni boşver,
Ben dalar giderim öyle derinlere,
İki kadehte sarhoş olup,
Şen kahkahalarla coştururum etrafımı,
Aydınlatırım karanlık alanları,
Işık saçarım gülümseyerek gözlerimden,
Biraz şarkı söyler biraz sohbet eder sonra birden,
Tam da “ulan ne boş dünya “ derken
Ağlamaya başlarım hüngür hüngür.
Oktavladır sesim, ok gibidir kirpiklerim.
Islandıkça tenim, bir günah daha silerim.
Arkasına sığındığım kahkahalarımda boğulabilirim kederimden,
İçime içime akıtırım göz yaşlarımı,
Yinede kızmam sana, söz söylemem değerlerine,
Onlar senin değerlerindir.
Kim bilir ne kadar da değersizleştirilmişken hayatın,
Bir filmdeki kötü karakterin hırsı ile bürünmüş kimliğinden,
Gölgelerde sakladığın en dip sözlerinden,
Ortaya çıkartamadığın alt benliğinden,
Sevgiyi arayan ama hiç bulamayacak olan kalbinden,
Yaşamak yerine, var olmayı seçtiğinden,
Sen beni boşver, asıl deprem senin ciğerinden.
Sesine kulak verip dinlerken odada tek başına,
Avucuna alıp suyu çarptığında yüzüne,
Aynada bir sen ve birde senden öte sen,
Hanginizin gerçek olduğunu seçip yüreklenirsen,
İşte o zaman anlayacaksın özünü ve diyeceksin ki;
“Ey kudretli yaratan bir ben miyim uzak olan aslımdan”
Bir sen misin kalabalıkta sesini çıkartamayan.
Balık ağına takılı kalmış hayallerin,
Belki de bir balıkçı tüm beklediğin.
Ne zamanki çanlar senin naaşın için de çalacak,
Pişmanlık için çok geç olacak,
Var olmak yerine yaşamayı seçeceksin ama ,
İnan ki zaman seni sonsuz kılacak.
Bunca travmanın içinde uğraşma benimle,
O kadar iyiyim ki hüznüm şişede ve şen kahkahalarım kalbimde.
Sen beni boşver,
Berlin duvarı bile yıkılmışken Sen,
Yıkamadığın tabularından ördüğün duvara zincirlenmişsin.
Umarım sende bir gün içinden gelen sen ile bütünleşirsin
