GELİNCİK HÜZÜNLENİR Mİ?
Dün sabah şöyle düşündüm: Bu Vakıfta işlerin önem sırası nedir? YEKÜV Başkanlığı görevimin 4. yılında oturup bunu düşünme fırsatı bulduğum için belli belirsiz gülümsedim kendime... Dar yollarda bir o yana bir bu yana yalpalayarak ilerlerken "Gelincikler açmış, yaşasın!" Diye çocuk gibi sevindim içimden. Bir daha hiç açmayacaklar sanmışım sanki Öyle sevindim...Tasasız gelincikler...
Arabanın camından gelincik seyrimi aklımdaki o soru bölmekte ısrar etti. Sahi Vakıfta en önemli iş hangisiydi?
Bu soruyu aklıma düşüren biraz ertelenen olağan genel kurulsa, biraz da bu sabah Antalya’dan gelecek konuğumuzun havaalanından sağ salim karşılandığı haberini beklemekti sanırım.
Önümdeki ajandada 30 maddenin altına pek de düşmeyen iş takip listemde en önemli işler hangileri sahi? Öncelikleri neler?
Bağışların takibi mi?
Bağışların düşmemesine uğraşırken, bir taraftan üzerine koyacak yeni kaynaklar bulmak mı?
Ebis listesindeki yüzlerce bursiyere her ay imzaladığım banka talimatının doğruluğu, eksik ya da mükerrer ödeme yapılmaması mı? Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne zamanında ve eksiksiz yapılması gereken bildirimler mi? Hukuki konularda sadece bir sözcüğün önemini kavramaya çalışıp, bir Avukat kadar değil beş Avukat kadar bilgi sahibi olmaya çabalamak mı?
Öğrencilerin 21. Yüzyıl yetkinliklerine sahip olmalarını destekleyecek projeler üretmek mi? Ürettiklerini doğru duyurabilmek mi?
Çalışanlarımızın yaptığı yapmadığı her şeyden sorumlu olmak mı? Personelin en etkin ve verimli biçimde çalışmalarına ortam hazırlamak mı?
Bunları yaparken, çalışanlarımız dahil aslında bu değerli amacs ortak olan herkesin birer gönüllü olduğunu aklının bir köşesine kazımak; sinirlenmek, darılmak, sabredememek gibi duyguları yani insan olduğunu unutmak mı? Bütün yaptıklarını başkası, başkaları namı hesabına yapmak mı? Kapımızı çalan her öğrenciye anlayış, güleryüz ve sevgiyle bakabilmek , onların sorununu kendi sorunu sayabilmek mı?
En önemli iş hangisi sahi?
Yanıt veriyorum : Hepsi
En kolay işse şüphesiz sonuncusu...Şu gelincikler kadar renkli, şu gelincikler kadar narin gencecik insanlara sevgiyle bakmak, tasalarını sorunlarını anlayabilmek, çözmeye çalışmak...En kolayı...
Gelincik hüzünlenir mi?
Değerli okurlar , yaşam biçimlerimizi değiştiren, özgürlüklerimizi kısıtlayan, öğrencilerimizi okullarına hasret bırakan bu olağanüstü günlerde ortaya çıkan bir gerçek var ki o da eğitim üzerine hiç düşünmediğimiz kadar çok düşünmemiz gereği. Eğitimin Amacı nedir? Neden bu kadar önemlidir? Sorularının yeni bir bakış açısı ile değerlendirilmesi gereği. Öğrencilerine 21. Yüzyıl yetkinliklerini sağlayan ve öğrencilerini eğitimin odağına alacak bir eğitim sisteminin yapılandırılması, eğitimde fırsat eşitliğinin değişen koşullar nedeniyle yeni boyutu gibi konuları daha çok konuşacağımız bir dönem bizleri bekliyor.
Bu süreçte Sivil Toplum Kuruluşlarının eğitime vereceği katkı çok değerli olacak .
YEKÜV (21. Yüzyıl Eğitim ve Kültür Vakfı ) olarak gelincikler hüzünlemesin diye ne gerekiyorsa yapmaya devam edeceğiz.
Sevgiyle, özveriyle, kararlılıkla...
Saygılarımla
H. Işın Özdemir
YEKÜV Başkanı