AŞK DEYİNCE ÖTESİNİ ARAMA...
ben aşık olunca anladım aşkın değerini..
kaybettiğimde yerine ne koyduysam olmadı.
aşk meğerse oymuş ..
ve aşk ona benzermiş.
sokakta karşıma çıkan bütün yüzler,
sinemadaki, tiyatrodaki, dizideki oyuncular.
sahnedeki şarkıcı; hepsi o.
oysa yanımdayken, yastığımdayken
anlayamadım değerini..
Sürekli dediğim dediktim.
Dinlemekten sıkılırdım.
Kaçardım...
Çığlıklarını duymadım...
Kulaklarımı kapadım.
Gözyaşlarını okumak istemedim.
Sorguladım...
Soru yağmuruna tuttum.
Bunalttım...
Bıraktı..
Haklıydı.
Oysa tek sevdiğimdi...
Üstüne titrediğimdi.
Unutmam ; flörtlük zamanında evime ilk geldiğinde sucuklu yumurta
yapmıştım.. onu yemiş parmaklarımı öpmüştü.
İnsan bir kere aşık olurmuş..
Çarpılır, bölünür, toplanır, çıkarılırmış.
diğersinler de bunlar olur dersin ya olmazmış..
Yine de sanırsın kendini avutursun..
İkinci, üçüncü aşklar kaygandır...
Ayakta durmakta zorlanırsın
Sürekli düşe kalka olursun...
bu yüzden; ilk aşk kıymetlidir çok değerlidir...
14 Şubat'ta acısını çok pis çıkarıyor , haberiniz olsun
