BU MUDUR YAŞAMAK?
Dizilerde filmlerde ne kolay adam öldürüyorlar.
Tokatlar, yumruklar, kafa, kol kırmalar gırla..
Öldüreni kahraman, döveni aslan koçumla ödüllendiriyorlar.
Acımasız, insafsız biri olmayı sevdiriyorlar.
Herkes her şeyi ne kadar kolay söyleyebiliyor.
Şerefsiz, haysiyetsiz, namussuz...
Yetmiyor..
Vatan haini, terörist...
Dil terbiyemizi siliyorlar.
Dostluğu, sevgiyi ayırıyorlar...
Fenerbahçeli Galatasaraylı ile dost olamazmış...
Niye?
Volkan Öksüz GS'li ben FB'liyim, kardeş gibiyiz.
Ak Partili, Cumhuriyet Halk Partiliyle aynı masada oturmazmış.
Neden?
Bal gibi de oturur, bal gibi de dost olunur.
Yok illa kavga illa küfür..
Hemen hemen hergün her saat bunları izliyor ya da duyuyoruz.
Sevgiyi, Saygıyı, Doğayı, İnsanlığı yok ediyorlar.
'Durun' diyen yok.
Neden, nasıl bu hale geldik !çıt' yok...
Görmüyorlar, duymuyorlar, konuşuyorlar. Konuşturmuyorlar.
Sevgisiz, saygısız bir nesil büyüyor...
Anneler babalar çaresiz ...
Başına gelen feryat figan...
Gelmeyen ise bana dokunmayan yılan misali...
Bu mudur yaşamak?.
'Yaşamak' Mazım Hikmet'in dediği gibi; bir ağaç gibi tek ve hür..
ve bir orman gibi kardeşçesine...
Ne insan seviyorlar, ne ağaç, ne orman...
Ağaçları keserek ormanı...
Dillerini keserek insanlığı yok ediyorlar.
Ne gölgesinde oturacağımız ağacımız...
Ne de tatlı dile güler yüze diyebileceğimiz insanımız kaldı...
Hayat; tatsız tuzsuz renksiz gidiyor...
Eceliyle ölen kurtuluyor, Ölmeyen de benim gibi sırası için dua ediyor...