Geçenlerde gazeteci arkadaşım Mehmet Çalışkan?la karşılaştım. Söz döndü dolaştı size geldi Hülya Hanım? Küsmüşsünüz.. Çok üzgündü ?ç? leri söyleyemeyen sevimli kardeşim. Geçer dedim.. ?Yok Önder Abi bu sefer ki sok ciddi? demez mi? Anlattı.. Can kulağıyla dinledim? Mehmedimin sesi titriyordu? Bilmem ama biz sizi çok severiz.. Sizinde aynı şekilde bizi sevmenizi isteriz.. Yani asla olmayacak bir rüyaya amin deriz.. Elde değil işte... Sevgili Hülya Hanım ; Adımız ?Hülya Muhabiri? olarak çıktı bir kere, iyi mi kötü mü kimin umurunda? Ben Fenerbahçeliyim, Beşiktaş Tv?de çalışamam. Hadi diyelim ben istedim,bu kez Beşiktaşlılar istemez? Bilmem anlatabiliyor muyum.. Sevgili Hülya Hanım;, Beni aramıyorsunuz, sormuyor, yazmıyorsunuz diye size hiç kızmıyorum? Ben kendi adıma sadece kalbim sev dediği için seviyorum. Gerisi vız gelir tırıs gider? Benim mutluluğumda sizin emeğiniz çok.. Çocuğum Erbil ile sevgili eşimle elde ettiğim imkanlara sahip olmamda sizin payınız çok yüksek, ne yapsam hakkınızı ödeyemem? Sevgili Hülya Hanım; Bir zamanlar benim düştüğüm duruma şimdi Mehmet Çalışkan düşüyor. Ben yem oldum bari Mehmet?i kurtaralım ne dersin?!