Birkaç günlüğüne de olsa Çeşme sahillerime atıyorum keyfimi. Farklı benim için diğerlerinden?biriciğim dört yaşında ve birlikte sularla şakalaşmanın, kumlardan kale yapmanın muhteşemliğini yaşıyorum. Bir çocuğun hayatta neleri değiştirebildiğini yeni yeni anlıyorum. O her yeni şeyi öğrendiğinde içimde uçuşan kelebekleri ağırlıyorum. Bu hayatta en önemli şeyin bir çocuğu eğitmek olduğunu doğruluyorum!

İlk okul gösterisinde onu sahnede gördüğümde şuurumu kenara koyup, Tanrının mucizesi karşısında eğilmiş ve her şey boşş demiştim?

O' na layık bir ebeveyn olabilmek ne mühim!

Etrafta saçmalayan onca insan kendiliğinden bu hali alıyor olamaz, bunu düşünüp duruyorum.

Bir erkek ya da kız çocuğu yetiştirmek demek, sonraki hayatları, kurulacak aileleri, ticareti, doğacak çocukları, adaleti, medeniyeti şekillendirmek demek!

O halde başımıza taş gibi düşen, sıkıntı veren, bizi şaşkınlığa çeviren onca insan, onları şekillendiren anne-babaların bizlere hediyesi. İlk kez bardağın bu yüzünden bakıyorum ben. Geç kalmış olabilirim, olsun, fark etmemiş olmaktan iyidir.

Adamlar çıkıyor ortaya, çocuklarının annesi hakkında açıklamalar yapıyorlar gazetelere, kadınlar desen kapris yumağı. Üç paraya kendini, geçmişini, yapılan iyilikleri unutan insancıklar pek rahat dolanıyor ortada. Ar damarı çatlamış olmak bile şekil değiştiriyor.

Eskiden hayasız olmak birden fazla kişiyle sevişmeye eş değerken, şimdi en zararsız eylem.

İşte tüm bunlar şimdiki yetişkinleri büyüten ailelerden bize kalansa dürtelim birbirimizi! Hatta sarsalım! Uyaralım, birbirimize karışalım!

Ben çocuğumun, yiğenimin, kuzenlerimin başkalarını incitecek potansiyelde olmamaları için elimden geleni yapıyorsam herkes yapmalı! Bu çocuklar kandırmamalı, kandırılmamalılar. Bir kahve dahi olsun paylaşmış olduklarının ardından çirkin konuşmamalılar. Teşekkür etmeyi bilmeli, vicdanlarını yok saymamalılar. Kimsenin ekmeğiyle oynamamalı, her insanın içinde var olan kibir canavarını uyutmalılar. Paylaşmalılar. Gülümser ve sevecen olmalılar. Mahrem ne demek bilmeli, en özellerine itinadan sakınmamalılar. Onlar büyüdüklerinde bizim şu an yaşadığımız vahşeti tanımamalılar.

Kendi yaşıtlarımdan memnuniyetsizim ben ve biraz öncekilerden de. Geçenlerde eski bir tanıdık "ne problemsiz bir kadınsın sen, eskiden de öyleydin " dedi. İşte bu ?hep problemsizliğim- dendir benim üzülmelerim. Suratımda asık bir maskeyle güçlüyü oynamak yerine gülümser olmayı öğrendim. Kendi işimi kendim halletmeyi, yük olmamayı, kapris yapmamayı?.

Özlediğimi söylemek, severken belli etmek, şımartmak, zoru kolaylaştırmak, sözünde durmak anne ve babamdan öğrendiklerim. Birkaç arazım var onların da üstündeyim! Ama dedim ya bu nesilden ve biraz öncekilerden memnuniyetsizim o yüzden herkese gider! 

* çocuklarınızı doğru düzgün yetiştirin bozmayın gelecekteki asapları! ?sözüm meclisten dışarı! Mı?