Hani bazan işi kırmak ve tüm günü yatakta geçirmek istersiniz ama hayat bu masum tembelliğe izin vermez ve içinizden böylesi bir tembellik için yine masum bir grip temennisi geçirirsiniz ya?..üstelik bide bu masum grip temennisini süslersiniz aklınız sıra; susmayan geçmiş olsun telefonları, mesajlar, çiçekler, sizin için endişelenenler ayyy ayy ayy...

İşte ben bu şımarık temenniden 12 günde misss gibi vazgeçtim! ( Umarım sadece bu temenniden değil sigaradan da vazgeçmişimdir!!?! ) Bir sabah dokuzda evden çıkıp servis şöförlüğü görevimi başarıyla tamamladım, masajıma gittim, arabaya bindim, kontağı çevirdiimm ve şöyle dedim; " galiba hasta oluyorum L " Kafamda hemen plan yaptım, eve gidip yatacak, kendimi vitamin manyağı yapacak ve ertesi güne zımba gibi kalkıp kaldığım yerden devam edecek, ha birde övünecektim; " şekerim hisseder hissetmez kontrol altına aldııım, dinlendiiim ve bak hasta olmadan atlatttıımmJ)) "

Bu "galiba" nın üzerinden 12 gün geçti?değil kendimi şımartmak, telefonun tuşuna basıp cevap veremedim kimseye. Yahu önceden de anlamazdım ama artık daha çok anlamıyorum şu facebook ve türevi sitelerde insanların anlık bazı paylaşımlarını. Yazmış biri " çok hastayım, çoook", bi diğeri demiş ki; "domuz gribi olduuum, yatıyooruuumm", "ateşim 39 dereceee"

Hadi canım hadiii, hadiii, hadiii!!! Hem yazdığın kadar hasta olacaksın hem de bunu facebookuna yazacak kadar sağlam olacaksın!!!

Yaw şu 12 günün 10. gününe kadar, değil facebook a girmek PC min kapağını açacak takatim yoktu! Bir insan ya hastadır ya değildir değil mi? Hasta insan sosyalleşemeyecek kadar bitkindir, zaten bitkin olduğu içinde hastadır, ben mi yanlış biliyorum!

"çok hastayııııımm", "ateşiimm 40 olduuu", "tualete giriyorum", "ayağımda nasır çıktı", "göbek deliğim pislendiii", "çamaşırımı değiştirdim", "şimdi köfte yediiik", "evde soğan bitti", "ay şimdi apandistim patladı", "ameliyattan çıktım, narkozluyum", "çok güzel bi kazakkk aldııım", "bebeğim düştü", "sevgilim kapıda"  bla bla bla?

Bu nasıl bir ego ve dikkat toplama isteğidir? Bu nedir? Hani şehir dışına çıkarsın bilgilendirirsin insanları anlarım, şarkıcısındır, konserin vardır paylaşırsın anlarım, güzel bi söz yazasın gelmiştir yazarsın anlarım, dalgan gelmiştir espri yaparsın anlarım, duyuru yaparsın anlarım da anlarım ama dikkat çekme çabası neden ileri gelir onu anlamam?

Bananeci olmak lazım ama saçma geliyor işte. Uzun süre öööle tavana bakarak yatar ve sürekli uyursanız rüyanızda bile düşünür pozisyona geliyorsunuz çünkü hastayken yapacak başka bir şey yok. Durduk yere buna taktım, sonra aklıma kaçırdığım fırsatlar geldi onlara taktım, saçımın rengine, dolabımın düzenine, telefonun sesine bilumum her şeye taktım! Uzundur sesi soluğu çıkmayan biri varsa ona taktım. İşin en fenası bir sürü şeye taktım ama bunları ağız tadıyla konuşamadım...

Gak diyecek olsam öksürük krizine girdim. İnsan iğnecinin yolunu bile gözlüyor böyle zamanda. Anneme beden dilimle "nerde kaldı bu iğneciiii" diye defalarca hönkürdüğümü biliyorum. Ateşim hiç çıkmadı ama kaynağını merak ettiğim bir terlemektir ki beni pestile çevirdi!

Bir saat içinde 20 takım pijama (abartmıyorum) değiştirmek, aynı anda aralıksız öksürmek ve vücudun üzerinden 1200 tır geçmiş hissi bendeki şımarma amaçlı masum grip temennisini aldı götürdü nihayetinde. Neymiş? Şımarmak istiyoruz ama bunun için hastalık dilemiyoruz!!!

Hem çok saçma, şımarmak istediğin insanı da göremiyorsun hasta olduğun için, telefonunu bile açamıyorsun aradığında!

Birde kafama taktığım ve çözmem gereken bir sürü şey oldu durduk yere şimdi, hasta olmasam bunları dert etmeyecektim. Neresinden baksan zarar ziyan, vakit kaybı.

Uzun lafın kısası; masum dileklerine bile dikkat etmeli insan. Eksik dilememeli, ne dilediğini bilmeli!

Çok istediğin senden olur, hevesin alır başını gider

Çok susadığın sana akar, suya bulaşmazsın