YEDEK ANAHTAR HİKAYELERİ-M
Bi keresinde çok sevmistim.
Öyle çok sevmiştimki, kendimden daha çok sevdim sanmıştım. Son kezmiş gibi!
Bildigim tum imla kurallarina baş kaldırırcasına, sesimi hiçe sayarcasına?
Ondan vazgeçtigimde nefesimi yutmuş ve dönup şöyle demiştim; bitti anne, sabah o olmayacak bir daha?
Bir anneyi evladından şüphe ettirecek kadar sevmiştim bir keresinde, inanmamıştım gidebilecegime.
Kimse inanmamıştı iste o kadar büyük sevmiştim bir keresinde.
Değer yargılarımı yok sayma! dediğimde güldü, rest! dedim, gördü.
Gittim!...
Şaşırdıar...Şaşırdı.
Onsuz yaşayabileceğime inanmaları zaman aldı.
Onsuz olabileceğime inanması zamanını aldı.
Zamanımı aldı onsuz uyanabilmek?
İçimde o olmadan uyuyabilmek çok yıl oyaladı.
Şimdi çekmecemin altına sıkışmış notlarını, ona dönmem için doldurduğu ses kaydını bulmak gozleri dolu bir tebessumden başka işe yaramıyor? Bana ihanet edenleri sevmiyor, onlara dönmüyorum
Onca vakit sonra aradım, şaşırdı! Neden aradığımı sorgularcasına dedi merhabasınıJ; 'bana yazdığın bir kaç notu buldum sşmdi, sesini duyasım geldi' dedim? Hiç olmamış gibi ama çok olmuşcasına sıradan konuşup kapadık, devam ettik.
Oysa ona dönmeyi kendime ihanet etme pahasına denemiştim birzamanlar ? Olmamıştı.
Bir keresinde cebimde ne varsa yarısını paylaşmıştım.
Uykumu, evimi, paramı, hatırımı, en sevdigğm iç çamasşırımı?
Tum hijyen kurallarını hiçe sayarcasına!
Mahremiyetimi aşarcasına.
Bir keresinde öylesine paylaşmıştık ki her şeyimi, adını dosttan saymıştım.
Başka kaldırımları arşınladığında o, bir sevgili gibi ağıt yakmıştım!
Biz birlikte yaslanırız sanmıştım.
Buzdolabının uzerinde yazdığımız notlar hayata nanik yapar, en kötüsü eglenceli ama gerçek ihtiyarlar oluruz dercesine paylaşmıştım bir keresinde?
Gecenin bir yarası şismiş gözlerimle kapısına dayanıp ağlayacak kadar, depresyon haplarını elinden alıp çöpe atacak kadar paylasmıştım bir keresinde.
Şimdiki parayla bin TL? değer biçti, piç etti, bitti?.
Gittim?
Ne yaptığını bilmezmiş gibi davranacak kadar zeki, beni inandiramayacağınıbilmeyecek kadar saf, oynamaya devam edecek kadar amaçsız? Bana ihanet edenleri sevmiyor, onlara dönmüyorum
Onca vakit sonra mesaj atti?!!!! Daha da yabancılaştım. Cevap bile vermedim, devam ettik.
Hayatımdan çıkaracağım son kişi, yarış kazanma sevdasındanmıdır bilinmez birdenbire ilk siraya geçmisti?
Birkeresinde çok güvenmiştim.
Işık saçan gözlerine bakıp, herkesten daha çok inanacak kadar hemde. Parmaklarımı boğazına sokup kusturacak kadar çok güvenmiştim birkeresinde.
Eti senin kemiği benim demiş, çekip gitmişti hayatına kendi kanından olan... Başbaşa kalmıştık.
Ateşi çıktığında endişelenecek kadar, ana-babacığı kasabasından göç ettiğinde kefil olacak kadar güvenmiştim bikeresinde.
Ben bir keresinde çocuğumun rızkını hiçe sayacak kadar, boğazından lokma geçtimi bugun diye endişelenecek kadar güvenmiştim! Çorabından donuna kadar düşünüp cesaret verecek kadar güvenmiştim birkeresinde. Var etmiştim onu bilmedigi bir dünyada?
'Sen benim için ne yaptinki' diyebilen bir şey çıktı içinden.
Gittim?
Ama nasil gittim daha söylemedim; bana ihanet edenleri sevmiyor, onlara dönmüyorum
Kasabalarda efsaneler, benim büyüdüğüm yerde masallar var, kimi zaman yetişirsin sonuna, kimi zaman uyuya kalır merak edersin. Kimi zaman durur kimi zaman devam edersin?
Kahpeliklerin en lezizini tatmış olmanın şanslısıyım ve verdigğm tüm yedek anahtarları topladım şimdi?
Devam edecek?