HAYATA GÜLÜMSEMEK
Son bir haftadan beri, gözüme uyku girmiyor? Ortalama dört en fazla beş saat yatıyorum? Tıp kı meslektaşım Mevlüt Yüksel gibi? Ama en ufak bir yorgunluk belirtisi yok üzerimde? Mutlu kalkıyorum her sabah, yeni bir güne başlarken? Nereden mi geldi bu direnç?
O?nun o ?güleç yüzünü? gördükten sonra?
Hastaymış, hem de ölümcül bir hastalıktan?
Sibel Kalaycı?dan söz ediyorum?
Bu kadar zor koşullarda hayata gülümseyebildiğine göre..
Bizim, şikayet etmeye hakkımız var mıydı acaba diyorum?
Yaklaşık bir haftadan bu yana, Sibel Kalaycı için yapılacak moral konserinin hazırlıkları içindeyim?
Bütün meslektaşları Sibel için omuz omuza vermiş?
20 Ağustos sabahı Hıncal Uluç?un Sibel için yazdığı köşe yazısını gördükten sonra?
Yazılı, görsel medya?da Sibel?e duyulan sempati ve dayanışmayı gördükten sonra,
Ayaklarımız yerden kesildi desek, haksız olmayız?
Sanatçıların Sibel?e moral vermek için, onun ?hayata gülümsemesini? daha da parlatmak için gösterdikleri özveriyi anlatsam, sayfalar yetmez?
Haluk Levent, Bartın?dan arıyordu, ?orda olmak isterdim? diye?
Yavuz Bingöl, aynı gece İzmir?deki konserinden sonra, ?yıldırım hızıyla? Açıkhava?da olacağını bildiriyordu?
Sibel Kalaycı, ?kişi? gibi görünse de, toplumsal dayanışmanın her koşulda ve her şartta olabileceğini yine bizlere gösterdi?
Herkes onun için seferber olmuştu?.
Prova saatleri başladığında, bilet satışlarının yarısının tükendiğini öğrendik?
İstanbul Valisi Muammer Güler, Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş, Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül?ün gösterdiği çabalar ise ayrı?
Gece, güzelliklerle başladı?
Yaklaşık 24 sanatçı, Cem Arslan?ın sunuculuğunu yaptığı ?Moral ve Dayanışma? gecesi için Harbiye Açık Hava Tiyatrosu?ndaydı?
Adam gibi Adam, sözlerini her zaman hak eden Volkan Konak?ın sahnede söylediği sözler, aslında gecenin tamamını özetliyordu:
?Bu gece çok güzel bir fotoğraf çektirdik yine. Bu gece burada olanların gözleri açık çıkacak. Olmayanların ise kapalı..?
Bu sözleri hak eden ve binlerce kişiye umut saçan Sibel Kalaycı ise sahnede bir yıldız duruyordu?
Sahneye çıkan her sanatçı O?na sevgilerini gönderdi. Gecenin ?assolist?i ilan etti...
Mutluydu elbet bütün bunları yaşayan ve yaşatan Sibel...
Ağladığını hiç belli etmedi Sibel, gülümsemesi bozulmasın diye?
Her şarkı, O?nun hayata gülümseyen yüzüne gönderilmiş bir hayat öpücüğüydü?
Kollarını açtı, yanında olan herkesi sarıp-sarmaladı sevgisiyle?
Teşekkürler diyebilmek için?