Gen?lerine doğuştan bulaşan müziğin duygusallığını, 40?na yaklaşan yıllarda ortaya çıkardı...
Bir  geceyi gündüze bağlayan ?Kara Tren? ile selamlayıverdi herkesi...
Ağırbaşlı hali, sesinin tonundaki yumuşaklık, dinleyenlerin ?huzur bekçisi?ydi sanki...
Bir Rüzgardır gelir geçer diyenlere inat, ?Sarı Gelin?le kol kola girdi, dillerdeki bağları çözdü...
?Üşüdüm Biraz?la, duygularının kutuplardaki zirvesindeydi sanki...
Türkü söylemeyi seviyordu Yavuz Bingöl...
Türkülerin de aşığı...
Sorumluklarını, toplumsal olaylara karşı bakışını da her defasında dile getirmenin de öncülerinden olmanın savaşını veriyor hep...
Türkülerdeki ?aşkı?, ?sevda?yı, ?ayrılıkları?, yüreğindeki duygu notalarıyla süslüyor.
Ama, sevdiğini açıktan açık açığa haykıramamanın ?baskınlığını? yaşıyor...
Sevdi mi, bir kere!

Kol kola girdi mi aşklarıyla yelken açarken, bilinmez...
Duygusallığını hiç ama hiç, gizleyemedi...
Dostluklarına, yüzlerce seçkin insanın arasında ?hüngür hüngür? ağlayarak  mühür basmayı bile, ayıp saymadı...
Geceleri sevdiği söylendi, yazıldı hep...
Gecelerin hesabını kime soracağını bilemedi! Ve içine kapandı...
Yalnızlığını ise soran olmadı hiç!
İçindeki ?aktörü?, sinema ve TV dizileriyle açığa çıkardı...
?Ağa? kıyafetini bile, bu uğurda kuşandı üzerine...
Ve yakıştıramadı sonra nedense, ?Ağa?lığı kendisine, bir çırpıda sıyrılıverdi...
Yine türkülerini söylemeye başladı özgürce...
Dağlara ağlayıp, kara bağlamak için...
?Korkarım bir gün unutulur her şey? diyor son albümünün ön sözünde...
Acı?ları, türküleriyle gündeme taşımak ve unutturmamak için...
Unutmanın, kaybetmek, unutmanın, biriktirmemek ve geleceği, yaşamı ıskalamakla eşdeğer olduğunu haykırıyor şimdilerde...
Yavuz Bingöl?ün son dönemlerde ?gözleri?ne baktınız mı hiç?
Yüreğinden, gözlerine süzülenleri anlatıyor sanki...
Yavuz Bingöl?ün gözlerinde şimdilerde,?hüznün fotoğrafı? gizli!
İnsan olmanın, insan gibi yaşamanın ve ?unutmamanın? şifreleri,

Hüznün o fotoğrafında gizli...
O gözlere  güzel bakın, Yavuz?un gözlerine...
O gözlere sahip olun, sevdiklerinizle...
O gözler, milyonlarca, milyarlarca çoğalsın,
İnsanım ben, ?değerlerimi yitirmedim? diyebilmek için...
Unutulmasın hiç bir şey!..
Barış, savaşa, aşk nefrete galip gelsin...