MASKELİ BALO ÖDÜLLERİ SAHİPLERİNİ BULDU!
Eğer herkes dost sandığı kimselerin bir de kendi arkasından söylemiş olduklarını duysaydı, dünyada dost kalmazdı. ? Blaise Pascal
Renkli hayatın sahnesindeki maskeli balo?da rol alan, şöhret apoleti takmış ?figüratif? şahsiyetler hangi ödüleri kucakladı...
Genel Yayın Yönetmenimiz Nurettin Soydan yazdı...
*** Dost tokat attığında dostuna tokat atan değil... Nedenini sorandır***
"Anonim"
"Sen bin bir alavere-dalaverenin döndüğü bu iğrenç dünyanın insanı olmayı hak etmeyen özel biriydin. Geri çekilmekle iyi de yaptın..."
İki dostun yıllar sonra buluşmasındaki sohbetin ana satırlarıydı bunlar?
Bir an düşündüm?
Gerilere gittim?
Bugünlere döndüm?
Abartımıydı yoksa bu sözler, yoksa gerçek miydi?
Hafızamdaki birikimleri tek tek yokladım? Bir nevi "sınavdan" geçirdim!
İyi insanlar, sadece kendi enerjileriyle hak ettikleri, arzuladıkları yere gelemezler zaten...
Gelmelerine de izin verilmezdi!
"Özveriyi" reddettiğin zaman da "çemberin dışındasındır..."
İnsanın tutunacak bir dalı varsa...
Bu "özverilerde bulunmadan" geride durmak en akıllıcısı galiba...
İnsanların "menfaatlerini parlatacak" etkili mecralarda değilsen hele hele?
Kendi dünyanda "yalnızlığını" yaşamaya mahkumsun!
Bu durum "ödül müdür!" "Ceza" mıdır? Kararını vermek sana kalmıştır!
Bu aslında, renkli hayatın sahnesindeki maskeli balo'da rol alan, şöhret apoleti takmış "figüratif" insanların da gönlünde "dağılma" anıdır.
Onları çok zaman "tüm çıplaklığıyla" görebilirsin!
İki adım geri çekildiğinde, davranış ve samimiyetsizlikler komedyasının şöhret tutkunlarına?
"En değme Oscar"ları "hiç tereddüt etmeden" veriverirsin!
Yaşadıklarını görmemezlikten gelip geçecek kadar "yanındadırlar?"
"En iyi samimiyetsizlik Ödülü!"
Asıl gerçek, maskesini indirmiş yüzlerin salına salına yanından geçtikleri an'dır. Bu gerçek, yaşadığın "gerçeğin" ta kendisidir!
"En duyarsız şahsiyetler ödülü!"
Sahtedir bu gülümsemeler? Gerçek samimiyetten uzak, sana hep uzanan ellerdir!?
İhtiyaç olduğunda kitaplara sığmayacak kadar "dil dökmeler"dir bunu bir diğer adı...
"En düzene ayak uyduranlar ödülü"
Bir tek "Ben" vardır yaşamlarında? Ötekilerine "yaşam alanı" tanımayacak kadar?
"En Benciller Ödülü", hayatlarının son anına kadar, "analarının ak sütü kadar" "helal"dir onlar için?
Borsa'dan anlamazlar? Ama şöhret üniversitesinden mezun olmasalar da, en değme ekonomistlere taş çıkartacak kadar "hesapçıdırlar? Çünkü tek ve en "büyük hedefleri" hep "parsayı toplamak"tır?
"En iyi götürücüler Ödülü", bu maliye kaçkınları için bulunmaz nimettir!
Kimi ve büyük bir çoğunluğu, durumu idare edecek kadar!, hep sosyaldirler!
Bu uğurda yapılmış ne kadar "etkin dayanışma" varsa, o büyük fotoğrafta mutlaka yer almanın azmi ve mücadelesi içindedirler!
"En içten olmayan sosyalleşme Ödülü" de, evlerinin bir köşesinde hiç sırıtmaz hani!
Azimlidirler? Fedakârdırlar? Geldikleri yeri unutacak unutturacak kadar "dolu"durlar?
Günümüz teknolojisinin de yardımıyla yaşantılarındaki bu kötü anları, anıları "delete" edecek kadar vurdumduymaz, umursamazdırlar?
"En kirlenmemiş kirliler Ödülü"nü kaç kişi es geçebilir ki!
Kendi dünyalarında "güvenemeyecekleri tek dost bulamayacak kadar", dost canlısıdırlar!
Düşenin haline güldükleri anlaşılmasın diye "içten içe gülüp", geceleri bile falso vermemek için siyah gözlük takmaktan kaçınmazlar?
"En Dostlara Köstek Ödülü"dür branşlaşmadaki bu ruh halleri?
Cenazeleri kaçırmayacak kadar insancıl, dostlar acı gününde yanında olduğunu görsün diyerek, aslında cami avlularında "iş konuşacak kadar" dolu ve sıkı girişimcilerdir!
Böylelerinin "Timsahın Gözyaşları Ödülü" kucaklamalarından daha doğal ne olabilir ki!
Aşkı, aşk uğruna yaşamak için değil, şöhretine şöhret, gayrimenkullerine gayrimenkul katacak kadar sevecenlerdir? Kimin kiminle, niçin, ne kadar birlikte olduğunun önemi yoktur onlar için!
Talibi o kadar çoktur ki, "En aşk sadakatsizleri Ödülünü" dağıtmak için, fabrikaların non-stop çalışması gerekir!
Pascal'ın dediği gibi "Eğer herkes dost sandığı kimselerin bir de kendi arkasından söylemiş olduklarını duysaydı, dünyada dost kalmazdı" sözlerinden hareketle?
"Gerçek bir Dostluk Ödülü"nün sahibi aransaydı!
O ödül ne yazık ki "masada kalırdı!"
O ödül de, yaşanan çirkinlikleri görüp, sanat dünyasından, hayatın içinden "elini ayağını çeken" içinde insan ve dostluk sevgili olan gerçek insanlara, sanatçılara?
İthaf olunur?
Yazara Ait Diğer Köşe Yazıları
