TANRI DAĞLARI?NIN ETEKLERİNDEN SONSUZLUĞA: BAHADIR AKKUZU?NUN ARDINDAN?.
Bahadır Akkuzu?yu kendi bestesi olan ?Kara toprak ver yarimi? şarkısı ile sonsuza doğru aramızdan ayrılıp gittiğinde, alkışlarımız onun gitarı, boğazımızda düğümlenen nağmeler ise ?İki dev dostun? yazıp ve söyledikleriydi?
Koca bir efsane ile ve o efsaneyi yaratan isimlerle bir arada olmak her kese kısmet olmaz, heyecanlandırır insanı?
Yıl, 1999'du? Bundan tam 10 yıl önce?
Gazeteci olarak sıkça görüştüğümüz Barış Manço ile bu kez Kazakistan'dayız?
Bu pisti olarak kullanılan stadın Rus'ların tipik soğukluğu o gece atmosfere yansımış?
Kim şıksa, hangi yarışmacı şarkıcı çıksa bu soğukluktan nasibini alıyordu?
Biraz sonra konuk sanatçı Barış Manço sahneye çıktığında o "buz"ları tuzla buz etti!
Alkışın, nakaratın bini bir para?
Ve o devasa starın arkasında çalan Efsane Kurtalan Ekspres'in usta müzisyenleri de bu soğukluğun erimesinde Barış'a her türlü katkıyı sunuyordu?
Elbette Bahadır Akkuzu'nun da yaptığı gitar şovuyla birlikte?
Bir insan sazıyla-enstrümanıyla bu kadar mı bütünleşirdi!
Ertesi günü, Tanrı Dağları'nın eteklerinde mangal partisinde buluşmak üzere sözleştik Barış Manço ve Kurtalan Ekspres'le?
Barbekükünün başına geçen Bahadır Akkuzu, bin bir sevecenliğiyle servis yapan, o dostluğu giderek pekiştiren de Barış Manço'ydu?
"Bilir misin? Burası Tanrı Dağları? Buranın eteklerinde daha huzurlu hissederim kendimi!"
Barış Manço ve Bahadır Akkuzu ile ve Bbarış'ın tüm ekibiyle o gün saatlerin nasıl geçtiğini anlamadık?
Ertesi gün "Sabah 05.00'te kalkmaya var mısın?" bir sürprize davet etti beni Koca Barış Usta.
Heyecandan zaten uyuyamamıştın, sözümü tutmak için?
6 kişilik özel uçağına atladığımız gibi Türki Cumhuriyetlerine uçtuk?
Sevginin, sanatın, insan olma ve karizmanın sınırları nasıl açtığını, kapıları o koca sanatçıya nasıl sonuna kadar açığına bizzat tanık oldum..
Her alan indiğinde bırakın pasaportu, kapıda uçak girişinde karşlıyordu alan görevlileri..
Barış Usta bu yolcuğun sonunda " üç ay sonra Japonya'ya birlikte gidelim. Orada adıma yetiştirilen Barış Manço çiçeğinin açılışlarına gideriz" demişti?
Çok istemişti istemesine ama Kazakistan seyahatinden 2 ay sonra hepimizi acılara bırakıp gitti Barış Usta?
Ölüm haberini ilk aldığımda nöbet sırası bana gelmişti? Barış Manço'nun ölümü üzerine Radyo Tatlıses'te tam 14 saat aralıksız yayın yapmanın acı hüznünü yaşadım?
İşte o sıcak aylardan sonra Bahadır Akkuzu ile sıcak dostluğumuz daha da pekişti?
Her Barış Manço etkinliğinde baş rollerdeydi şarkıları, gitarı ve Kurtalan Ekspresiyle?
O koca yürekli müzisyen tam 10 yıl sonra tıpkı Barış Manço gibi şarkılar, şarkıları eşliğinde alkışlanarak gideceğini biliyor muydu?
Evet?
Çünkü ektikleri sevgi tohumlarıyla büyüyen dostluklar, dostları bunu ona yaşatacaktı.
yaşattılar da?
Bahadır Akkuzu'yu kendi bestesi olan "Kara toprak ver yarimi" şarkısı ile sonsuza doğru aramızdan ayrılıp gittiğinde, alkışlarımız onun gitarı, boğazımızda düğümlenen nağmeler ise
"İki dev dostun" yazıp ve söyledikleriydi?
Hiçbir şeye geç kalmazdı sevgili Bahadır Akkuzu?
Her iyi ve sevilen insan gibi, gidişi erken ama çok erken oldu?
Ne demişti Bahadır bize:
"Dün çoktan döndü buralarda ve ben simsiyah bir gecenin koynunda yapa yanlız bekliyorum bir gün gelecek dönence biliyorum!"
Sevgili Bahadır, sen de Barış usta'da bunu asla unutmasın:
Şarkılarınız ve yaptıklarınızla sonuna kadar anımsanmaya, dillerde dolaşmaya devam edeceksiniz!